Türkiye'nin örgü kültürünün zenginliği aşırı vurgulanamaz. Her bölge benzersiz, yerel ve geleneksel teknolojilere, el yapımı kumaşlara ve kıyafetlere sahiptir ve Anadolu'nun geleneksel tarihini ve kültürünü taşır.
Bir üretim departmanı ve uzun bir geçmişe sahip el sanatları şubesi olarak dokuma, Anadolu zengin kültürünün önemli bir parçasıdır. Bu sanat formu tarih öncesi zamanlardan beri var olmuştur ve aynı zamanda bir medeniyetin bir ifadesidir. Zamanın geçişi ile keşif, evrim, kişisel tat ve dekorasyonun gelişimi bugün Anadolu'da çeşitli desenli kumaşlar oluşturmuştur.
21. yüzyılda, tekstil endüstrisi hala mevcut olsa da, üretimi ve ticareti büyük ölçüde ileri teknolojiye bağlıdır. Yerel ince örgü endüstrisi Anadolu'da hayatta kalmak için mücadele ediyor. Yerel geleneksel örgü teknolojisini kaydetmek ve korumak ve orijinal yapısal özelliklerini korumak çok önemlidir.
Arkeolojik bulgulara göre, Anadolu'nun dokuma geleneği binlerce yıl öncesine dayanabilir. Bugün, dokuma tekstil endüstrisiyle ilgili farklı ve temel bir alan olarak var olmaya devam etmektedir.
Örneğin, daha önce dokuma şehirleri olarak bilinen İstanbul, Bursa, Denizli, Gaziantep ve Buldur hala bu kimliği koruyor. Buna ek olarak, birçok köy ve kasaba hala benzersiz dokuma özellikleriyle ilgili isimleri korumaktadır. Bu nedenle, Anadolu'nun dokuma kültürü sanat tarihinde çok önemli bir konuma sahiptir.
Yerel dokuma, insanlık tarihinin en eski sanat formlarından biri olarak listelenmiştir. Geleneksel bir dokuya sahipler ve Türkiye'nin kültürünün bir parçası. Bir ifade biçimi olarak, yerel halkın duygusal ve görsel zevkini taşır. Dokumacılar tarafından becerikli elleri ve sonsuz yaratıcılık ile geliştirilen teknoloji, bu kumaşları benzersiz kılar.
İşte hala Türkiye'de üretilen bazı yaygın veya az bilinen örgü türleri. Bir bakalım.
Burdu desenli
Burdur'un güneybatısındaki dokuma endüstrisi, en ünlü kumaşların Ibecik kumaş, Dastar bezi ve Burdur alacas ı/ partikül olduğu yaklaşık 300 yıllık bir geçmişe sahiptir. Özellikle, tezgahlara dokunan “Burdur parçalanmış” ve “Burdur kumaş” bugün hala popüler. Şu anda, Gö Lhisar bölgesindeki Ibecik köyünde, birkaç aile hala “Dastar” markası altında örgü işleri yapmak ve geçimini sağlamaktadır.
Boyabat Çemberi
Boyabad Eşarp, yerel halk tarafından eşarp veya peçe olarak kullanılan yaklaşık 1 metrekarelik bir alana sahip bir tür ince pamuklu kumaştır. Şarap kırmızısı kurdelelerle çevrilidir ve renkli ipliklerle dokunan desenlerle dekore edilmiştir. Birçok tür başörtüsü olmasına rağmen, Dura, Karadeniz bölgesinde Boyabat'ta bir köy ve Sarayd ü Z ü - Boyabad eşarpı yerel kadınlar tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır. Buna ek olarak, eşarpta dokunan her temanın farklı kültürel ifadeleri ve farklı hikayeleri vardır. Boyabad Eşarp da coğrafi bir gösterge olarak kaydedilmiştir.
Ehram
Doğu Anatolu'daki Erzurum Eyaletinde üretilen Elan Tweed (Ehram veya Ihram), ince yünden yapılmış bir kadın cekettir. Bu tür ince yün, zor bir işlemle düz bir servisle dokunur. Elaine'nin örülmeye ve kullanılmaya başladığı zaman mevcut yazılı materyallerde net bir kayıt olmadığı doğrudur, ancak 1850'lerden beri mevcut formunda insanlar tarafından var olduğu ve kullanıldığı söylenir.
Elan yünlü kumaş altıncı ve yedinci ay içinde yün kesimden yapılmıştır. Bu kumaşın dokusu ne kadar ince olursa, değeri o kadar yüksek olur. Ek olarak, nakış dokuma sırasında veya sonrasında el yapımıdır. Bu değerli bez, kimyasal maddeler içermediği için el sanatlarının ilk tercihi haline gelmiştir. Şimdi geleneksel kullanımdan kadın ve erkek giyim, kadın çantaları, cüzdanlar, diz pedleri, erkek yelekleri, kravatlar ve kemerler gibi farklı aksesuarlara sahip çeşitli modern makalelere dönüştü.
Hatay İpek
Güney'deki Hatay eyaletindeki Samandaehl, Defne ve Harbiye bölgeleri ipek dokuma endüstrisine sahiptir. İpek dokuma, Bizans döneminden beri yaygın olarak bilinmektedir. Bugün, B y ü ka, Hatai ipek endüstrisi şeri k ailesinin sahibi olan en büyük gruplardan biridir.
Bu yerel dokuma teknolojisi, çözgü ve atkı ipliklerinin doğal beyaz ipek iplikten yapıldığı ve kumaş üzerinde bir desen olmadığı 80 ila 100 cm genişliğe sahip düz ve dimi kumaşlar kullanır. İpek değerli bir malzeme olduğundan, “Sadakor” gibi daha kalın kumaşlar, koza kalıntısı atmadan kozalarla elde edilen ipek ipliğinden dokunur. Bu örgü teknolojisi ile gömlekler, çarşaflar, kemerler ve diğer kıyafetler de yapılabilir.
Siirt'ten şullar
Elyepik, Sirte, Batı Türkiye'de bir kumaştır. Bu tür kumaş genellikle “Shepik” (bir tür kat) altında giyilen pantolon gibi geleneksel kıyafetler yapmak için kullanılır. Şal ve Shepik tamamen keçi tiftikten yapılmıştır. Keçi tüfek, kuşkonmaz kökleri ile nişastalıdır ve doğal kök boyaları ile renklendirilmiştir. Üretim sürecinde kimyasal kullanılmaz. Elyepik'in genişliği 33 cm ve uzunluğu 130 ila 1300 cm'dir. Kumaşı kışın sıcak ve yaz aylarında serin. Tarihi yaklaşık 600 yıl öncesine kadar uzanabilir. Keçi tiftikini ipliğe dönüştürmek ve daha sonra şal ve shepik'e örmek yaklaşık bir ay sürer. Keçi tiftikinden iplik, dokuma, boyutlandırma, boyama ve sigara içme süreci, aynı zamanda bölgede benzersiz bir geleneksel beceri olan çeşitli becerilere hakim olmayı gerektirir.
Gönderme Zamanı: MAR-08-2023